«ولیان» از طریق اتوبان کرج – قزوین و از پیاده شدن پل کردان و دهات کوهسار با جاده آسفالت متناسب دسترسی است. در مسیر این خانه دادن شهر کوهسار، روستاهای کردان، خوروین، آجین دوجین و چند روستای دیگر قرار دارند.این ایالت هم قرین دیگر روستاهای ساوجبلاغ بهار و تابستان هایی متحمل و دلپذیر و زمستان هایی سرد و برفی دارد. فداکار گمانه زنی ها که البته با بررسی بنای خانه ای قدیمی داخل روستای ولیان لباس پژمرده است، از قدمت ۳هزار ساله این روستا حکایت دارد. وصف مسیر منتهی به روستا درون هر گسستگی منحصربه بی نظیر است، اما عریضی بهاری ادخال به روستای ولیان انگار نقاشی بی نقصی است که توسط موفق مشت ترین نقاش جهان کشیده و درمعرض دید رهگذران این دست خط فراغت داده شده است.
ورود بوسیله روستا با کوچه های پیچ در پیچ آغاز می شود. شاخه های درختان از حیاط بناء های روستا بوسیله این محله ها سرک می کشند، تو حاشیه روستا برزن هایی است که پله هایی قدیمی دارند و به کرانه ای ختم می شود که چشم اندازش موج شاخ و تجهیزات درختان ایستاده در باغ های روستاست، «ولیان» گویی جزیره ای میان دریایی از زمرد سبز است. جمعیت جابجا شده دهکده
یکی از اهالی روستا می گوید: جمعیت ولیان داخل کشش سال متغیر است. اکنون که هوای ولیان خوب است جمعیت روستا تا ۳ هزار نفر هم می شود، ولی در دیگر ایام سال حدود ۱۵۰۰ نفر داخل شهر زندگی می کنند. «مرجان نظریه» درباره شغل اهالی ولیان نیز می گوید: درآمد بیشتر مردم این روستا از فعالیت های زراعی، باغداری و دامداری تامین می شود و گندم، جو، توت هراتی، سیب، گیلاس، گردو، آلبالو، زردآلو و خرمالو از مهم ترین محصولات زراعی و باغی روستای ولیان است.
بوسیله گفته وی، روستای ولیان از ۴ کوچه به نام های پایین کوچه خواه جیرمحله، وسط محله یا میان محله، چال محله درون تقدیر خاوری خانه دادن و جرمحله درون سرنوشت بالایی شهر تشکیل شده است. نظری درباره غذاهای روستای ولیان بیان می کند: از غذاهای محلی این دهکده می قابلیت بوسیله انواع غذاهای گوشتی، اشکنه، دمک، سیرماست پلو، آش رشته، جو آش، بلغور آش، گندم آش و ترش آش رمز کرد. وی دنباله می دهد: یکی از غذاهای مشهور ولیان کشک و دوپلو است که ترکیبی از برنج، رشته، کشک، کلم، سیر، چغندر و سیب زمینی است. رشته پلو همچنین که با لوبیاچیتی، رشته پلویی، پیاز داغ، چربی فراوان و شیره توت می پزند از دیگر غذاهای لذیذ و خوشمزه محلی روستاست. چناری با عمر ۱۵۰۰ سال
از محله های خم در خم روستا که می گذریم خانه های قدیمی و سنتی روستای ولیان، دیوارهای ضخیم، سقف های مسطح و در و پنجره های چوبی دارند و اساسی مصالح به کاررفته تو ساخت آنها شامل لاشه سنگ، خشت، گل، گچ و مقبره و چوب است. نمای بیرونی صومعه جامع ولیان از قدمت زیاد مسکن حکایت دارد. کلیددار کلیسا جامع با رمز به درخت چنار حیاط مسجد تمامیت خانه دادن می گوید: این چنار حدود ۱۵۰۰ سال قدمت دارد و حدود ۷ سال پیش بوسیله ثبت رسیده است.
«صادق نادری» امتداد می دهد: از دور و نزدیک برای نظر این چنار به ولیان می آیند، ولی هنوز به صورت جاذبه گردشگری درنیامده و افراد زیادی برای دیدن آن رجوع نمی کنند. وی در خصوص بنای مسجد جامع روستای ولیان نیز توضیح می دهد و می گوید: قدمت این مسجد هم ناچیز از همین چنار ندارد و شاید به هزار سال برسد. از نادری در مورد وضعیت آب، برق و مدفوع بخانه برگشتن که می پرسیم، می گوید: در هیچکدام از این موارد مشکلی نداریم و همیشه گاز، آب و برق ده برقرار است. مهاجرت جوانان
این بی حرکت روستای ولیان تو تک این که آیا اهالی ولیان از ده مهاجرت می کنند یا خیر، می گوید: بیشتر جوانان روستا به دلیل بی میلی به امر کشت از ایالت می روند و در قریه ساکن می شوند؛ به نشانی مثال تمام خواهران و برادران من چند سال پیش از این شهر مهاجرت کردند و فقط غلام در ولیان باقی مانده ام. وی درباره شرایط بهداشت و علاج بخانه برگشتن نیز می گوید: خانه بهداشت روستا از شرایط نوع دوستی برخوردار است و اهالی روستا از آن رضایت دارند. کاهش جمعیت ولیان
یکی دیگر از اهالی روستا می گوید: ولیان درون سال های گذشته از امکانات اضافی برخوردار بود، اما در سال های اخیر با کاهش پری و لیس رسیدگی جزء یدکی از این امکانات از دست رفته است. «علی احمدی» می افزاید: پیش از این ۲ بانک داخل دهکده وجود داشت، ولی اینک یکی از این بانک ها تعطیل و مدارس نیز دو شیفت شده است. وی به مهاجرت اهالی ولیان اشاره می درنگ و می افزاید: هنوز این مهاجرت به چشم نمی آید ولی اگر با همین روند ادامه داشته باشد تا چند سال آینده شاهد کاهش چشمگیر جمعیت روستای ولیان خواهیم بود.
وی با تقریر این که شغل بیشتر اهالی ولیان زراعت است اما وقتی از کشاورزی کنف نشود جوان ولیانی دلیلی برای ادامه این کار نمی بیند و با بیع زمین های خود ترجیح می دهد درون قصبه ساکن شود، می افزاید: همین مسائل است که باعث دلسردی بسیاری از جوانان و عدم سکونت در روستا و مهاجرت بوسیله شهرهای اطراف شده است. وی سال های ۵۰ و ۶۰ روستای ولیان را بسیار پررونق تر از سال های اخیر نشانی می کند و می گوید: شهر زمانی رونق می گیرد که جمعیت درون آن ساکن باشد حال که انباشتگی در حال مهاجرت از روستاست رونق همچنین از خانه دادن مهاجرت می یواش. وی به ظرفیت های ولیان بوسیله خصوص در حوزه گردشگری همچنین اشاره و بیان می کند: حاشیه رودخانه ولیان، باغ ها و نهاد بکر روستا، چنار ۱۵۰۰ ساله و خویشتن بافتن روستا می تواند گردشگر زیادی را بوسیله روستا جذب کند، ولی کسی در این زمینه اقدامی نکرده است. نگاه ویژه به گردشگری روستایی
قد شورای اسلامی روستای ولیان با پیش روی این که این شورا در تکاپو است با تعامل مشکلات را برطرف کند می گوید: افزایش اعتبارات دهات و نگاه خاص به این منطقه گردشگری یکی از روش های توسعه و رفع مشکلات ولیان است. «غلامرضا کرمیار» افزودن می یواش: باید با تعامل، ایجاد توسعه استوار در ولیان را طرح ریزی و افقی علنی را بخاطر این منطقه توریستی ترسیم کرد که البته این عمده دور از دسترس زدودن. وی با اظهار این که شورای اسلامی ولیان بازوی توانمند مردم است، می گوید: این سرشت موظف است نیازهای آدم را رفع یواش و در منصب اول خدمتگزاری به اقشار متنوع را از یاد نبرد. کرمیار با رمز به این که ولیان از روستاهای پرگردشگر استان است، می افزاید: این خانه دادن نیازمند نگاه ویژه مسئولان است.
ورود بوسیله روستا با کوچه های پیچ در پیچ آغاز می شود. شاخه های درختان از حیاط بناء های روستا بوسیله این محله ها سرک می کشند، تو حاشیه روستا برزن هایی است که پله هایی قدیمی دارند و به کرانه ای ختم می شود که چشم اندازش موج شاخ و تجهیزات درختان ایستاده در باغ های روستاست، «ولیان» گویی جزیره ای میان دریایی از زمرد سبز است. جمعیت جابجا شده دهکده
یکی از اهالی روستا می گوید: جمعیت ولیان داخل کشش سال متغیر است. اکنون که هوای ولیان خوب است جمعیت روستا تا ۳ هزار نفر هم می شود، ولی در دیگر ایام سال حدود ۱۵۰۰ نفر داخل شهر زندگی می کنند. «مرجان نظریه» درباره شغل اهالی ولیان نیز می گوید: درآمد بیشتر مردم این روستا از فعالیت های زراعی، باغداری و دامداری تامین می شود و گندم، جو، توت هراتی، سیب، گیلاس، گردو، آلبالو، زردآلو و خرمالو از مهم ترین محصولات زراعی و باغی روستای ولیان است.
بوسیله گفته وی، روستای ولیان از ۴ کوچه به نام های پایین کوچه خواه جیرمحله، وسط محله یا میان محله، چال محله درون تقدیر خاوری خانه دادن و جرمحله درون سرنوشت بالایی شهر تشکیل شده است. نظری درباره غذاهای روستای ولیان بیان می کند: از غذاهای محلی این دهکده می قابلیت بوسیله انواع غذاهای گوشتی، اشکنه، دمک، سیرماست پلو، آش رشته، جو آش، بلغور آش، گندم آش و ترش آش رمز کرد. وی دنباله می دهد: یکی از غذاهای مشهور ولیان کشک و دوپلو است که ترکیبی از برنج، رشته، کشک، کلم، سیر، چغندر و سیب زمینی است. رشته پلو همچنین که با لوبیاچیتی، رشته پلویی، پیاز داغ، چربی فراوان و شیره توت می پزند از دیگر غذاهای لذیذ و خوشمزه محلی روستاست. چناری با عمر ۱۵۰۰ سال
از محله های خم در خم روستا که می گذریم خانه های قدیمی و سنتی روستای ولیان، دیوارهای ضخیم، سقف های مسطح و در و پنجره های چوبی دارند و اساسی مصالح به کاررفته تو ساخت آنها شامل لاشه سنگ، خشت، گل، گچ و مقبره و چوب است. نمای بیرونی صومعه جامع ولیان از قدمت زیاد مسکن حکایت دارد. کلیددار کلیسا جامع با رمز به درخت چنار حیاط مسجد تمامیت خانه دادن می گوید: این چنار حدود ۱۵۰۰ سال قدمت دارد و حدود ۷ سال پیش بوسیله ثبت رسیده است.
«صادق نادری» امتداد می دهد: از دور و نزدیک برای نظر این چنار به ولیان می آیند، ولی هنوز به صورت جاذبه گردشگری درنیامده و افراد زیادی برای دیدن آن رجوع نمی کنند. وی در خصوص بنای مسجد جامع روستای ولیان نیز توضیح می دهد و می گوید: قدمت این مسجد هم ناچیز از همین چنار ندارد و شاید به هزار سال برسد. از نادری در مورد وضعیت آب، برق و مدفوع بخانه برگشتن که می پرسیم، می گوید: در هیچکدام از این موارد مشکلی نداریم و همیشه گاز، آب و برق ده برقرار است. مهاجرت جوانان
این بی حرکت روستای ولیان تو تک این که آیا اهالی ولیان از ده مهاجرت می کنند یا خیر، می گوید: بیشتر جوانان روستا به دلیل بی میلی به امر کشت از ایالت می روند و در قریه ساکن می شوند؛ به نشانی مثال تمام خواهران و برادران من چند سال پیش از این شهر مهاجرت کردند و فقط غلام در ولیان باقی مانده ام. وی درباره شرایط بهداشت و علاج بخانه برگشتن نیز می گوید: خانه بهداشت روستا از شرایط نوع دوستی برخوردار است و اهالی روستا از آن رضایت دارند. کاهش جمعیت ولیان
یکی دیگر از اهالی روستا می گوید: ولیان درون سال های گذشته از امکانات اضافی برخوردار بود، اما در سال های اخیر با کاهش پری و لیس رسیدگی جزء یدکی از این امکانات از دست رفته است. «علی احمدی» می افزاید: پیش از این ۲ بانک داخل دهکده وجود داشت، ولی اینک یکی از این بانک ها تعطیل و مدارس نیز دو شیفت شده است. وی به مهاجرت اهالی ولیان اشاره می درنگ و می افزاید: هنوز این مهاجرت به چشم نمی آید ولی اگر با همین روند ادامه داشته باشد تا چند سال آینده شاهد کاهش چشمگیر جمعیت روستای ولیان خواهیم بود.
وی با تقریر این که شغل بیشتر اهالی ولیان زراعت است اما وقتی از کشاورزی کنف نشود جوان ولیانی دلیلی برای ادامه این کار نمی بیند و با بیع زمین های خود ترجیح می دهد درون قصبه ساکن شود، می افزاید: همین مسائل است که باعث دلسردی بسیاری از جوانان و عدم سکونت در روستا و مهاجرت بوسیله شهرهای اطراف شده است. وی سال های ۵۰ و ۶۰ روستای ولیان را بسیار پررونق تر از سال های اخیر نشانی می کند و می گوید: شهر زمانی رونق می گیرد که جمعیت درون آن ساکن باشد حال که انباشتگی در حال مهاجرت از روستاست رونق همچنین از خانه دادن مهاجرت می یواش. وی به ظرفیت های ولیان بوسیله خصوص در حوزه گردشگری همچنین اشاره و بیان می کند: حاشیه رودخانه ولیان، باغ ها و نهاد بکر روستا، چنار ۱۵۰۰ ساله و خویشتن بافتن روستا می تواند گردشگر زیادی را بوسیله روستا جذب کند، ولی کسی در این زمینه اقدامی نکرده است. نگاه ویژه به گردشگری روستایی
قد شورای اسلامی روستای ولیان با پیش روی این که این شورا در تکاپو است با تعامل مشکلات را برطرف کند می گوید: افزایش اعتبارات دهات و نگاه خاص به این منطقه گردشگری یکی از روش های توسعه و رفع مشکلات ولیان است. «غلامرضا کرمیار» افزودن می یواش: باید با تعامل، ایجاد توسعه استوار در ولیان را طرح ریزی و افقی علنی را بخاطر این منطقه توریستی ترسیم کرد که البته این عمده دور از دسترس زدودن. وی با اظهار این که شورای اسلامی ولیان بازوی توانمند مردم است، می گوید: این سرشت موظف است نیازهای آدم را رفع یواش و در منصب اول خدمتگزاری به اقشار متنوع را از یاد نبرد. کرمیار با رمز به این که ولیان از روستاهای پرگردشگر استان است، می افزاید: این خانه دادن نیازمند نگاه ویژه مسئولان است.
- ۹۸/۰۴/۰۱